Waarom ik nooit meer zal werken voor de roverheid
In de afgelopen jaren heb ik veel geleerd over het anti-sociaal systeem waar we momenteel in leven, meer bekend als Statism. Ik heb geleerd over het werkelijk doel van dit systeem en ik ben veel details te weten gekomen over zijn ware werking. Net als vele anderen voor mij, ben ik tot de conclusie gekomen dat het een zeer slecht systeem is, speciaal ontworpen om een ieder te corrumperen en tot slaaf te maken. Wetende wat ik nu weet, gaat het uiterst moeilijk zijn voor mij om met een rein geweten te werken voor elke regering die de leiding heeft binnen dit systeem.
Ik ben er zeker van dat wanneer je mijn blog artikel “Statisme: Een Systeem voor jouw Slavernij” leest, je zal begrijpen waarom ik kwam tot dit besluit. Maar ik wil een analogie bespreken die het heel duidelijk zal maken waarom ik niet meer kan werken voor welke regering dan ook.
Neem het volgende scenario: Stel dat er een man was die bij je thuis was gekomen en je had beroofd. En stel dat hij na een maand terug kwam bij je met het verzoek dat hij je wil inhuren voor het uitvoeren van een project waarmee hij bezig is. Zou je besluiten om voor hem te werken, wetende wat hij met je had gedaan? Welnu, veronderstel dat het niet ging om een eenmalige roofoverval; laten we zeggen dat hij elke maand bij je terug kwam om onder bedreiging van geweld een deel van je geld en andere bezittingen mee te nemen. Zou je in dat geval nog voor hem willen werken als hij je vraagt om hulp?
Ik denk dat een ieder die voor iemand zou willen werken die ze systematisch aan het beroven is heel erg krankzinnig zou moeten zijn. Of ze zouden helemaal geen kennis moeten hebben van het feit dat ze op permanente basis systematisch beroofd worden door die persoon.
En toch is dit precies de situatie waarin een ieder in de maatschappij zich bevindt met de roverheid. Terwijl de roverheid mij wil inhuren om ze te helpen met verschillende projecten, word ik systematisch door ze bestolen op verschillende manieren, b.v.b. door middel van de inkomstenbelasting – wat niets anders is dan het confisqueren van (een deel van) mijn vermogen onder bedreiging van geweld, wat mij feitelijk ook nog maakt tot hun slaaf. Mijn recht op leven wordt voortdurend aangevallen door de roverheid, in wat alleen kan worden getypeerd als terrorisme (gedefinieerd door Google als “het gebruik van geweld en intimidatie in het nastreven van politieke doelen”).
Definition of Terrorism
Ja, vergis je niet, alle regeringen over de hele wereld zijn in feite criminele organisaties, en een ieder die voor ze werkt zijn criminelen, ongeacht als ze zich hiervan bewust zijn of niet. Zoals Albert J. Nock schreef in zijn boek “Our Enemy, The State”:
De Staat […] is een anti-sociale instelling, die beheerd wordt op de enige manier waarop een anti-sociale instelling beheerd kan worden, en door het type mensen die, gegeven de aard van deze instelling, het beste geschikt zijn hiervoor [psychopaten dus]. Neem de Staat waar je die ook maar vindt, pak elk willekeurig punt uit zijn geschiedenis, en je zal de activiteiten van zijn oprichters, bestuurders en begunstigden niet kunnen onderscheiden van die van een professioneel-criminele klasse. Zoals Dr. Sigmund Freud heeft opgemerkt, kan niet eens gesteld worden dat de Staat ooit heeft aangetoond criminaliteit te willen bestrijden, maar dat ze feitelijk alleen geïnteresseerd zijn om hun eigen monopolie op criminaliteit te beschermen. Albert J. Nock
Dus een ieder die besluit om voor de roverheid te werken of hen te dienen, is medeplichtig aan al de misdaden die ze dagelijks plegen tegen tal van onschuldige mensen in de samenleving. Niet alleen dat, maar ze zijn feitelijk bezig een organisatie te helpen die henzelf en hun families systematisch aan het beroven is en tot slaven maakt, en de meesten beseffen dit niet eens. Ja, de maatschappij is echt opgefokt op dit moment.
Als, dan, belastingen verplicht zijn, en daardoor niet te onderscheiden zijn van diefstal, volgt daaruit dat de Staat, die afhankelijk is van belastingen, een enorme criminele organisatie is, veel formidabeler en succesvoller dan elke “private” Mafia in onze geschiedenis. Murray Rothbard (The Ethics of Liberty)
Wetende wat ik nu weet, zal ik net als Leo Tolstoy nooit meer een regering dienen.
De waarheid is dat de staat een samenzwering is die niet alleen ontworpen is om burgers te misbruiken, maar bovenal om ze te corrumperen… Vanaf nu zal ik nooit meer, waar dan ook, een regering dienen. Leo Tolstoy
Ik besef dat het onmogelijk is om volledig te voorkomen dat ik bijdraag aan alle misdaden die worden gepleegd door de regering tegen mensen in de samenleving. Jaren geleden was ik al tot het besef gekomen dat als je deel wil zijn van dit systeem, of zelfs als je simpelweg in leven wil blijven binnen dit systeem, je gedwongen zal worden om op een of andere manier, direct maar vaker indirect, bij te dragen aan al het kwade in dit systeem:
Als je de wereld waarin we leven bekijkt als een systeem, dan zijn er bepaalde regels die gelden binnen dit systeem. Deze regels lijken al eeuwen te bestaan en lijken deel te zijn van het ontwerp van het systeem. Wanneer jij als persoon nu deel wil zijn van dit systeem, dan betekent het dat je compatibel gaat moeten zijn, of worden, met het systeem om erin te kunnen functioneren. Dit betekent dat je je zal moeten gedragen in overeenstemming met de regels van het systeem. Als het systeem slecht is, ga je zelf min of meer ook slecht moeten zijn, als het nou direct is of indirect, bewust of onbewust. Als je je niet houdt aan de regels binnen het systeem en ze niet accepteert, zal je vroeg of laat niet goed kunnen functioneren binnen het systeem, zullen deuren om je heen sluiten, en zal je al gauw opmerken dat je geïsoleerd raakt. Het feit dat je deel wil zijn van het systeem, betekent dat je vroeg of laat terecht zal komen in tegenstrijdige en hypocriete situaties als dat de aard is van het systeem. Het feit dat je deel wil zijn van het systeem, betekent dat je vroeg of laat, en mogelijk gedurende het grootste deel van je leven, slechte dingen zal ondersteunen die plaats vinden binnen het systeem, hoe indirect het ook mag zijn. Je zal medeplichtig zijn, en het zal heel moeilijk zijn om dit te voorkomen. Sterker nog, als je deel wil zijn van het systeem, dan is het per definitie onmogelijk om dit te voorkomen.
Ik wil geen deel zijn van dit systeem, maar net zoals de Uruguayaanse president Jose Mujica eens zei, “ik ben een gevangene van dit systeem.” En dit systeem is nu een wereldwijd systeem; dus je kan proberen te vluchten, maar je zal niet kunnen schuilen. Vroeg of laat zal het systeem je vinden, waar je je ook bevindt op aarde, en het zal je opfokken. Tot dusver denk ik dat het verstandiger is om te blijven waar ik ben en te vechten om de wereld te verlossen van dit systeem voor toekomstige generaties. Het lijkt erop dat als je echt totaal geen deel wil zijn van dit systeem, je weg zou moeten gaan van deze planeet, of je zou moeten sterven. En dat zijn voor mij geen opties op dit moment.
Desondanks is het mogelijk voor ons allemaal om onze bijdrage aan al het kwade binnen dit systeem zoveel mogelijk te beperken. En een van de manieren waarop we dit kunnen doen is door zoveel mogelijk te stoppen met alle directe bijdragen aan het systeem. In plaats van dat we onze energie geven aan dit slecht systeem, is het beter om het te geven aan het goede dat al bestaat, of dat kan worden gecreëerd, op aarde.
Niet werken voor de roverheid is alvast een manier om te voorkomen dat ik een directe bijdrage lever aan al de misdaden die het dagelijks begaat tegen mensen in de samenleving. Ik wil absoluut geen rol daarin hebben. En in tegenstelling tot anderen, ben ik niet meer zo dom om te werken voor een criminele organisatie die ernaar streeft om mij systematisch te beroven en tot slaaf te maken.
Comments
There are 7 responses. Follow any responses to this post through its comments RSS feed. You can leave a response, or trackback from your own site.